KADEM Hukuk Çalıştayı
Hukuk ve Ceza Mevzuatında Kadın Haklarına Yönelik Sorunların Tespiti ve Çözüm Önerileri
22.07.2025 Sheraton Grand Istanbul Atasehir
Program Akışı
Kayıt ve İkram
09.00-10.00
Açılış Oturumu:
KADEM Tanıtım Filmleri Gösterimi
KADEM Yönetim Kurulu Başkanı Av. Dr. Canan Sarı
KADEM Hukuk Kurulu Başkanı Av. Elif Şeker
10.00-10.45
Kahve Molası
10.45-11.00
Tanışma- Masada Ne Var?
11.00-12.00
Öğle Arası & Öğle Yemeği
12.00-13.00
1. Oturum
13.00-14.30
Kahve Molası
14.30-14:45
2. Oturum
14:45-16.15
Kahve Molası
16.15-16.45
Raporların Okunması ve Kapanış Konuşmaları
16.45-17.15
Masa Soruları
Ceza Hukuku Masası
Kadına karşı işlenen suçlarda cezasızlık algısına neden olan haksız tahrik indirimine gerekçe olarak “Türk erkeği” “namus”, “geleneksel değerler” gibi ataerkil gerekçelerin yargı kararlarında yer alması, hukuk devleti ve toplumsal cinsiyet eşitliği ilkeleriyle ne derece bağdaşmakta; bu indirimin sınırları yeniden nasıl belirlenmelidir? Uygulamadaki cezasızlık algısında “haksız tahrik indirimi” nin etkisi nedir? Nasıl bir alternatif çözüm üretilebilir?
Mevcut infaz sistemi mağdur haklarını ve toplumsal korunmayı yeterince sağlayabiliyor mu? Cezaların infazında toplumsal zarar ve mağdurun güvenliği dikkate alınıyor mu?
Kadına karşı şiddet faillerine yönelik infaz sisteminde denetimli serbestlik, iyi hal ve koşullu salıverme gibi uygulamalar mağdur hakları ve toplumsal güvenlik açısından ne gibi riskler doğurmakta; CEDAW gibi sözleşmeler çerçevesinde infaz hukukunda ne tür yapısal değişiklikler ve rehabilitasyon mekanizmaları gereklidir?
Israrlı takip suçunun TCK ve 6284’te yer almasına rağmen artış göstermesinin nedenleri nelerdir; kolluk ve yargının müdahale süreçlerindeki eksiklikler göz önüne alındığında, bu suça özgü elektronik izleme veya ceza artırımı gibi önleyici/yaptırıcı mekanizmalar nasıl güçlendirilebilir?
Aile içi şiddet eylemlerine karışan 15–18 yaş grubundaki çocuk faillerin cezai sorumluluğu ile mağdurun korunması arasında nasıl bir denge kurulmalı; ceza indirimi yerine toplumsal rehabilitasyon ve onarıcı adalet ilkeleri bu dengeyi daha sağlıklı bir şekilde kurmada etkili olabilir mi?
Kadına yönelik işlenen özel suç tanımlarının kanunlarda yer alması bu suçların önlenmesinde ne kadar etkili olmuştur; haksız tahrik ve iyi hal gibi indirimin uygulanması bu özel düzenlemelerin caydırıcılık gücünü nasıl etkilemektedir?
6284 sayılı Kanun kapsamında verilen koruma tedbirlerinin ihlali hâlinde, Türk Ceza Kanunu’nda doğrudan bir yaptırım olmaması uygulamada nasıl sonuçlar doğurmaktadır? Bu boşluk nasıl giderilebilir?
Aile mahkemeleri ile ceza mahkemeleri arasında aynı vakaya ilişkin kararların koordinasyonu nasıl sağlanabilir? Mevcut sistemin parçalı yapısı mağduru nasıl etkiliyor?
Kadına karşı şiddet fiillerinde hem önleyici (6284) hem cezalandırıcı (TCK) mekanizmaların eşzamanlı işletilmesi nasıl mümkün kılınabilir? Bu amaçla entegre bir yargılama modeli düşünülebilir mi?
Psikolojik, dijital ve ekonomik şiddetin TCK’da açık şekilde yer almaması, 6284’ün koruyucu hükümleriyle nasıl bütünleştirilebilir; Failin risk değerlendirmesine dayalı olarak hem ceza hukukunda hem de koruma hukukunda bireyselleştirilmiş önlemler uygulanabilir mi? Elektronik izleme, zorunlu terapi gibi yöntemler nasıl sistemleştirilebilir? Şiddet döngüsünü kırmada etkili bir çözüm olur mu?
TCK’da “rıza” kavramının açık şekilde tanımlanmamış olması, hâkimlerin ve savcıların yorum alanını genişletip mağdur aleyhine kararlar verilmesine neden oluyor mu?
Türk Ceza Kanunu’nda rıza kavramının açıkça tanımlanmamış olması, mağdur beyanının göz ardı edilmesine ve fail lehine yorumlara yol açıyorsa, “açık, özgür ve bilgilendirilmiş onay” tanımı hangi sorunları çözer; rızanın ispat yükünün failde olması toplumsal cinsiyet eşitliği ve masumiyet karinesi arasında nasıl dengelenebilir?
Kadınlar şiddet veya cinsel suçlar nedeniyle şikâyetçi olduklarında, adli süreçte yeniden travmatize olabiliyor: tekrarlayan ifade, cinsiyetçi sorgulamalar, adli tıp raporlarındaki yetersizlik vb. Bunlar yasal süreçlere olan güveni sarsıyor. Ceza yargılaması sürecinde kadın mağdurların ikincil travmaya uğramasını önlemek için hangi düzenlemeler yapılmalıdır? Kadınlara özgü adli destek mekanizmaları yeterli mi?
İşe alım ve terfi süreçlerinde kadınlara yöneltilen medeni durum, çocuk planı gibi sorular ile cam tavan etkisi yaratan dolaylı ayrımcılık, hukuken nasıl tanımlanmalı ve hangi denetim-yaptırım mekanizmalarıyla önlenebilir; Kadınların yönetici ve karar alma pozisyonlarına yükselmesinin önündeki ‘cam tavan’ engelini aşmak için Türkiye’de hangi yasal düzenlemeler veya teşvik mekanizmaları hayata geçirilebilir? Kota uygulaması, pozitif ayrımcılık gibi yöntemleri nasıl değerlendiriyorsunuz?
İş Kanunu’nda yer alan “eşit işe eşit ücret” ilkesi, kadınların erkeklere kıyasla daha düşük ücret almasının önüne geçmede yeterli midir; ispat yükü ve denetim/yargı süreçleri bakımından kadın çalışanlar lehine nasıl güçlendirilebilir?
Kadın çalışanların maruz kaldığı cinsiyet temelli mobbing ve ayrımcı psikolojik tacizlere karşı mevcut şikâyet ve ispat sistemleri ne ölçüde yeterli olup, delil sisteminde kadınları koruyacak şekilde ne tür reformlara ihtiyaç vardır? Mevzuatta mobinge ilişkin tanımlamanın net şekilde belirtilmesi etkili olur mu?
Cinsiyet temelli mobbing ile mücadelede, mevcut kurum içi şikâyet mekanizmalarının yetersizliği nasıl aşılabilir? Hukuki ve idari olarak hangi önlemler alınmalıdır?
Doğum sonrası işe dönüş sürecinde yaşanan ayrımcılığa karşı mevcut mevzuat yeterince koruma sağlıyor mu?
Türkiye’de doğum izni ve esnek çalışma düzenlemeleri yeterli midir? Uluslararası örnekler dikkate alınarak hangi revizyonlar yapılmalıdır?
Esnek ve kısmi süreli çalışma haklarının daha etkin uygulanabilmesi için hangi hukuki ve idari önlemler alınmalıdır?
Kreş ve bakım hizmetlerine erişimde yaşanan sıkıntılar kadın istihdamını nasıl etkiliyor? İşverenlere kreş desteği veya kamusal kreş imkanları konusunda mevzuat nasıl güçlendirilebilir?
Küçük çocuğu olan kadınların esnek veya uzaktan çalışma hakkından daha etkin yararlanabilmesi için yasalarda ne tür değişiklikler yapılmalıdır?
0–3 yaş ve 3–6 yaş aralığındaki çocuklar için kadınlara sunulan hakların yaşa göre farklılaştırılması ve babaların bakım süreçlerine daha aktif katılımı sosyal politika düzeyinde nasıl desteklenmeli, bu konuda hangi hukuki düzenlemeler gereklidir?
Yaş gruplarına göre esnek çalışma modelleri, kısmi süreli çalışma veya ücretli/ücretsiz izin gibi hakların yeniden düzenlenmesi konusunda mevzuat revizyonu önerir misiniz?
Kadın çalışanların toplumsal cinsiyet eşitliği konusunda farkındalığını artırmak, sendikalaşmalarını teşvik etmek ve toplu sözleşmelere eşitlik hükümleri koymak için TİHEK, bakanlık ve işverenler nasıl bir rol üstlenmeli, hangi denetim ve teşvik mekanizmaları geliştirilmelidir?
Türkiye’de süresiz yoksulluk nafakası uygulaması, kadınların ekonomik bağımsızlığı, sosyal koruma mekanizmalarının sürdürülebilirliği ve kırılgan grupların hakları açısından günümüz sosyoekonomik koşullarında hâlen adil ve etkili bir yöntem olarak kabul edilebilir mi, yoksa süreli veya aşamalı modellerle değiştirilmesi daha uygun bir çözüm mü olur?
Nafaka süresinin evlilik süresiyle orantılı olarak sınırlandırılması ve nafaka miktarına ilişkin standart hesaplama kriterlerinin belirlenmesi, kısa ve uzun süreli evliliklerde taraflar arasındaki dengeyi sağlamak ve mahkemeler arasında öngörülebilirliği artırmak bakımından hukuken ve toplumsal açıdan uygun mudur?
Türkiye’de nafaka tahsilinde yaşanan uygulama sorunları karşısında, devletin geçici ödeme yaparak alacaklıyı koruduğu modeller (örneğin Almanya’daki devlet güvencesi) ile hapis cezası yerine ekonomik yaptırımların uygulanması gibi alternatif sistemler, sosyal devlet ilkesi, mali kaynaklar ve kadınların mağduriyetinin önlenmesi açısından ne derece uygulanabilir ve etkili olabilir? Alternatif çözüm önerileri neler olabilir?
Boşanma kararının kusur değerlendirmesi yapılmadan hızlıca verilmesi ve tazminat, nafaka, mal paylaşımı gibi fer’i taleplerin ayrı yargılamaya bırakılması; kadınların ekonomik güvencesi, hak arama süreci ve aile içi şiddet gibi durumlarda korunma ihtiyacı dikkate alındığında ne gibi hukuki avantajlar veya riskler doğurur?
Alternatif çözüm önerileri neler olabilir? Boşanma davalarında uzun süren yargılama süreçlerinin, kadınların mağduriyetine yol açmayacak şekilde hızlandırılması ve etkinleştirilmesi için ne tür hukuki ve yapısal düzenlemeler yapılabilir?
“Ortak velayet veya çocuk teslimine ilişkin kararlarda, teslim sürecinde yaşanan iletişim sorunları, kötü niyetli ebeveyn davranışları ve güvenlik risklerinin önlenmesi amacıyla her ne kadar Adli Destek Uzmanı ve güvenlik görevlisi eşliğinde teslim süreci yürütülse de, teslime hiç gelinmediği durumlarda yalnızca tutanak tutulmakta ve uzun süren aile mahkemesi yargılaması sonucunda ihlale ilişkin cezai yaptırım uygulanabilmektedir. Bu süreçte çocuk, diğer ebeveynini görememekte ve mağduriyet yaşamaktadır. Bu nedenle, çocuk teslimine uymayan yükümlü hakkında ivedi şekilde, sorunu o an çözecek biçimde savcılık talimatıyla derhal işlem yapılması, çocuğun üstün yararını korumada daha etkili bir yöntem olabilir mi?” Alternatif çözüm önerileri neler olabilir?
Boşanma davalarında maddi ve manevi tazminat kararlarında hâkimin geniş takdir yetkisi, aynı tür olaylarda farklı kararlar verilmesine ve adalet algısının zedelenmesine yol açarken; kusur oranı, gelir durumu ve mağdurun uğradığı zarar arasında daha adil bir denge kurulması için standart hesaplama yöntemleri geliştirilmesi mümkün ve gerekli midir?
6284 sayılı Kanun’un; şiddet mağduru kadınların korunması, aile birliğinin korunması ve masumiyet karinesi arasında kurmayı amaçladığı denge, uygulamada etkin şekilde sağlanabilmekte midir? Beyana dayalı uzaklaştırma kararları ve mağdurun adresinin gizliliği gibi önlemler, kadın güvenliğini sağlama konusunda yeterli midir? Bu uygulamalarda hukuki güvence ile kadın güvenliği arasındaki denge nasıl daha sağlıklı kurulabilir? Alternatif çözüm önerileri neler olabilir?
Medeni Hukuk 1. Masa Katılımcıları
(MODERATÖR) Avukat Sinem ERMİŞ
- Avukat Helin GÖRGÜL
- Avukat Ayşegül ÇAKMAK
- Avukat İrem Nur YILMAZ
- Avukat Candan RAMAZANOĞULLARI
- Avukat Merve Safa YURDUSEVEN
- Avukat Elif ŞEKER
- Avukat Müzeyyen Kart
Medeni Hukuk 2. Masa Katılımcıları
(MODERATÖR) Avukat Bilge ESEN
- Avukat Sakiye PEHLİVAN
- Avukat Emel TERZİ
- Avukat Yusuf İsa DURMUŞ
- Avukat Esma ZORLU EKŞİ
- Avukat /Emekli Hâkim Nazan GÜÇKAN
- AvukatSümeyye TEKİN
- Avukat Hatice ÇAPAL
Medeni Hukuk 3. Masa Katılımcıları
(MODERATÖR) Avukat Hilal GÜVEN
- Avukat Gülay DOĞAN
- Avukat Leyla YAVİLİOĞLU
- Avukat İremnur ESER
- Avukat Hatice Begüm TUĞBAY
- Avukat Meltem Nur ÇEVİK
- Avukat Yaşar Ceren KIZARTICI
İş Hukuku 1. Masa Katılımcıları
(MODERATÖR) Avukat Cemile TUNA
- Avukat Hande Başak YILMAZ
- Avukat Gizem Burcu ORHAN EMİNOĞLU
- İş Dairesi Hâkimi Kadir KAPLAN
- Avukat Arzu YAVUZ KAYMAZ
- Avukat Elif Remle YARALI
- Avukat Muhammed BARAK
İş Hukuku 2. Masa Katılımcıları
(MODERATÖR) Avukat Nuray ENGİN ALBAYRAK
- İş Hukuku Hâkimi İrem ERBUYURUCU MEHMETOĞLU
- Avukat Hatice Kübra KÜMET
- Avukat Meryem FAZIL
- Avukat Emine Nur ÇAKIR
- Avukat Tuğçe MİNDİVANLI
- Avukat Gülcan ERTEKİN
Ceza Hukuku 1. Masa Katılımcıları
(MODERATÖR) Yaren AKHİSAR
- Bakırköy Başsavcı Vekili Necip SARI
- Avukat Ahmet SEVİNDİ
- Avukat Beyza Nur AKKAYA
- Avukat Gamze ERYİĞİT AKSOY
- Avukat Sinem SART URGANCI
- Araş. Gör. Saliha Merve KAYA
- Hâkim Duygu AKKURT
Ceza Hukuku 2. Masa Katılımcıları
(MODERATÖR) Avukat Gülnaz OĞUZ
Avukat Ebrar SALCI BARAK
- Av. Doç. Dr. Muhammed DEMİREL
- Avukat Abdullah ARSLAN
- Dr. Öğretim Görevlisi Büşra BALAT
- Cumhuriyet Savcısı Leyla Yağmur BÜLBÜL ŞAHAN
- Hâkim Sema AYTAÇ
- Avukat Tuğçe KÖSE
Organizasyon ve Düzenleme Kurulu
Dr. Betül Özel Çiçek (KADEM Genel Müdür Yardımcısı)
Av. Elif Şeker (KADEM Hukuk Kurulu Başkanı)
KADEM Hukuk Kurulu
Av. Sinem Ermiş (KADEM Avukat)
Büşra Karasakal (KADEM SA-VAR Kıdemli Uzmanı)
Ayşenur Aydın (KADEM SA-VAR Uzmanı)
Serhat Şahintürk (Etkinlik Kıdemli Uzmanı)




