Uzaklaştırma Kararı


Uzaklaştırma kararı, özellikle aile içi şiddet veya tehdit durumlarında, mağdurun korunması amacıyla verilen hukuki bir tedbirdir. Bu karar, şiddet uygulayan ya da tehdit eden kişinin, mağdura ve çoğu zaman mağdurun yaşadığı yere belirli bir süre yaklaşmasını engeller. Türk hukuk sisteminde, özellikle 6284 sayılı Kanun kapsamında verilen uzaklaştırma kararları oldukça etkili bir koruma sağlar.

6284 Sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesi Hakkında Kanun, Türkiye’de uzaklaştırma kararlarının yasal dayanağını oluşturan en önemli düzenlemedir. Bu kanun, özellikle kadınların, çocukların, yaşlıların ve engellilerin maruz kaldığı her türlü şiddet ve tehdit karşısında hızlı ve etkili koruma sağlamayı amaçlar.

Bu kanun kapsamında:

  • Şiddet mağduru olan kişi, delil göstermeden, sadece beyanı ile başvuru yapabilir.
  • Mahkeme, tedbir kararı (örneğin evden uzaklaştırma, iletişim yasağı) alabilir.
  • Kararın ihlali durumunda, fail hakkında zorlama hapsi uygulanabilir.
  • Geçici koruma, barınma, psikolojik destek ve maddi yardım gibi sosyal destek hizmetleri de bu kanun kapsamında sunulur.

Kanunun 8. ve 9. Maddeleri; özellikle şiddet uygulayan kişinin mağdura yaklaşmaması, evden uzaklaştırılması gibi önleyici tedbir kararlarının nasıl uygulanacağını düzenler.


Bu nedenle, alınan uzaklaştırma kararlarının büyük çoğunluğu 6284 sayılı Kanuna dayanmaktadır.

Aile içi Uzaklaştırma Kararı

Aile içi şiddet durumlarında verilen uzaklaştırma kararı, genellikle aynı evde yaşayan eş, eski eş, kardeş, anne, baba veya çocuklara karşı alınır.

Aile Mahkemeleri bu tür durumlarda çok daha hassas davranır ve mağdurun can güvenliği ön planda tutulur. Kararın kapsamı aile bireylerinin ilişkisine göre değişebilir.

Uzaklaştırma kararı, mağdurların korunması ve şiddetin önlenmesi için güçlü bir yasal araçtır. Özellikle 6284 sayılı Kanun sayesinde bu kararlar hızlı, ücretsiz ve mağdur lehine verilmektedir. Unutulmamalıdır ki, şiddet her koşulda suçtur ve korunma hakkı herkes için geçerlidir.